Yazıyorum Öyleyse Varım
Güncelleme tarihi: Ağu 7
Bir kırık cam şişe,
çökmüş dizlerinin üstüne
ufuk çizgisinin ardında
ağlar, ağlar, ağlar...
Seher vakti bir fırtına gibi
söz söz dökülmüşsün.
Gözlerinden eserse yine bakışın,
iflah etmez artık beni bu
ağlar, ağlar, ağlar...
Günün yavaşladığı saatler, köşedeki dükkanın kepenklerini indirdiği, güneşin kuzguni bir renkle veda ettiği, otobüsteki çocuğun kafasını cama yaslayıp hayal kurduğu, benim sana döndüğüm saatler. Yekpa
Küçük şeylerden keyif almayı bilmeli insan. Güneşin gökyüzünden kayıp gidişini izlerken mesela huzur bulmalı. O çokça anlamlar yüklediğimiz, sırf denizi kıskanıyor diye akik rengi kostümüne bürünüp hü
Parmaklarım klavye tuşlarında gezinmeyeli çok uzun zaman oldu. Belki bir, belki iki sene. Bilmiyorum, bilmiyorum… Nereden başlayacağıma da karar veremedim. Yok, hayır yazmak istemediğim için değil. O
